Mikroskopy optyczne (świetlne) wykorzystują wiązkę światła umożliwiając obserwację obiektu w powiększeniu nawet do 1 000 razy.
Mikroskopia optyczna jest idealną metodą do ogólnych celów kontrolnych, oświetlając i w następstwie wytwarzając powiększony obraz próbki. Budowa mikroskopu optycznego jest różna w zależności od zastosowania, ale zazwyczaj obejmuje soczewkę zbieżną (do powiększenia) oraz wspomagającą oświetlenie. Próbka jest umieszczana na stole montażowym, a wynikowy obraz jest oglądany przez okular.
Mikroskopia optyczna czy SEM?
Mikroskopia optyczna i mikroskopia elektronowa mają zarówno zalety, jak i wady. Mikroskopy elektronowe przede wszystkim umożliwiają obserwację przy większych powiększeniach (nawet do 1 000 000 razy), posiadają większą zdolność rozdzielczą oraz głębię ostrości. Jednak mikroskopy optyczne są łatwiejsze i szybsze w użyciu. W zależności od potrzeb dobiera się odpowiednią metodę obserwacji. Mikroskop optyczny jest wykorzystywany do obserwacji rutynowych, natomiast SEM stosuje się przy pracach bardziej wymagających takich jak: detekcja mikrodefektów powstałych w skutek pełzania materiału czy też analiza składu chemicznego w mikroobszarach.
Obraz z mikroskopu optycznego przedstawiający pęcherze
w złączu spawanym i propagujące od nich pęknięcia
Obraz z mikroskopu optycznego przedstawiający poprzeczne
pęknięcia naprężeniowe zainicjowane na wżerach korozyjnych
Badania wykonuje: