Badania magnetyczno-proszkowe pozwalają na wykrywanie nieciągłości powierzchniowych i podpowierzchniowych. Metoda ta polega na wzbudzeniu w danym materiale pola magnetycznego oraz wykrywaniu magnetycznych pól rozproszenia w miejscach występowania nieciągłości. Służy do tego drobnoziarnisty proszek ferromagnetyczny, który nanosi się na badaną powierzchnię. Skupiska proszku gromadząc się w miejscach nieciągłości odwzorowują ich rzeczywisty kształt i tworzą tzw. defektogram magnetyczno-proszkowy.
Główną zaletą badań MT, w porównaniu z badaniami penetracyjnymi, jest szybkość ich wykonania. Najważniejsze ograniczenie to brak możliwości wykonania badań materiałów nieferromagnetycznych, np. stali austenitycznych.
Badania magnetyczno-proszkowe wykonywane są zarówno techniką barwną, jak i fluorescencyjną. Do wzbudzania pola magnetycznego stosowane są defektoskopy jarzmowe oraz magnesy stałe.
Wskazania nieciągłości wykryte podczas badania magnetyczno-proszkowego (MT)
Badania wykonuje:
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Poznaniu
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Warszawie
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Krakowie
Dowiedz się więcej na temat badań magnetyczno-proszkowych:
