Radiografia cyfrowa (DR)
Radiografia cyfrowa jest techniką alternatywną dla konwencjonalnych - błonowych technik radiograficznych umożliwiającą uzyskanie zapisu obrazu w formie cyfrowej. Radiografia cyfrowa została po raz pierwszy zastosowana w stomatologii w 1987 r. Od kilkunastu lat znajduje ona zastosowanie również w badaniach nieniszczących. Systemy radiografii cyfrowej dzieli się na bezpośrednie i pośrednie.
W systemach bezpośrednich (DR) rejestratorem promieniowania jest cyfrowy detektor typu CCD lub CMOS (CLDT posiada detektor CCD). Obraz rentgenowski pojawia się na ekranie komputera niemal natychmiast po ekspozycji na promieniowanie rentgenowskie.
W systemach pośrednich (CR) rejestratorem obrazu jest płyta pamięciowa pokryta fosforem magazynującym (ang. PSP - Photostimulable Storage Phosphor) służąca do zapisu obrazu utajonego, który następnie odczytywany jest w specjalnym skanerze.
Badanie z wykorzystaniem radiografii cyfrowej
Obraz z detektora badanego obiektu wyświetlony na ekranie
Badania wykonuje:
Dowiedz się więcej na temat radiografii cyfrowej:
Impulsowe prądy wirowe (PEC)
PEC (ang. Pulsed Eddy Current) to technika badawcza wykorzystująca impulsowe prądy wirowe. Jest to zaawansowane rozwiązanie bazujące na zjawisku elektromagnetycznym stosowane do badań urządzeń i konstrukcji wykonanych ze stali niskostopowych. Metoda PEC znajduje aplikacje m.in. w badaniach mających na celu wykrycie korozji pod izolacją (CUI – ang. Corrosion Under Insluation). Wykonanie badań z wykorzystaniem impulsowych prądów wirowych nie wymaga usuwania z powierzchni powłok ochronnych.
Badanie rurociągu z wykorzystaniem techniki impulsowych prądów wirowych (PEC)
Badania wykonuje:
Ultradźwiękowe mapowanie korozji
Technika UT-PA jest powszechnie zastosowana do mapowania korozji. Dzięki wykorzystaniu wszystkich przetworników znajdujących się w głowicy możliwe jest śledzenie drogi fal ultradźwiękowych. Grubość materiału jest mierzona całą aperturą.
Ultradźwiękowe mapowanie korozji jest szczególnie przydatne w przypadku występowania ubytków korozyjnych o charakterze lokalnym, np. wżerów. Ich wykrycie za pomocą tradycyjnych punktowych pomiarów grubości jest znacznie utrudnione.
Wykorzystanie techniki UT-PA pozwala na zbadanie dużej powierzchni konstrukcji w stosunkowo krótkim czasie. W wyniku przeprowadzonych pomiarów możliwe jest otrzymanie map korozji, które bardzo dokładnie odzwierciedlają stan danego obiektu i ułatwiają ocenę jego stanu technicznego.
Badania wykonuje:
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Poznaniu
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Warszawie
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Krakowie
Zaawansowane badania ultradźwiękowe (UT-TOFD, TULA, UT-PA, UT-TFM)
W laboratoriach UDT stosowane są zaawansowane techniki badań ultradźwiękowych, tj.: UT-TOFD, UT-PA i UT-TFM. Dzięki wykorzystaniu specjalistycznych głowic ultradźwiękowych, defektoskopów i oprogramowania do analizy danych możliwe jest szybsze przeprowadzenie badań, zwiększenie czułości wykonywanych pomiarów i łatwiejsze charakteryzowanie wskazań.
Time of Flight Diffraction (UT-TOFD)
Badania UT-TOFD (ang. Time of Flight Diffraction), w przeciwieństwie do konwencjonalnych badań ultradźwiękowych złączy spawanych, wykorzystują dwie ustawione naprzeciw siebie, w stałej odległości, specjalne szerokopasmowe głowice kątowe fal podłużnych, z których jedna służy jako nadajnik, a druga jako odbiornik. Głowice służą do nasłuchu obecności ech dyfrakcyjnych, powstających na krawędziach - górnej i dolnej - napotkanych wad materiałowych. Ze względu na charakter rejestrowanych sygnałów czułość badania jest o rząd wielkości większa niż przy konwencjonalnych badaniach ultradźwiękowych.
Technika UT-TOFD stosowana jest najczęściej do badania złączy spawanych o powtarzalnej geometrii.
Badanie ultradźwiękowe techniką UT-TOFD
Badania wykonuje:
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Poznaniu
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Warszawie
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Krakowie
Dowiedz się więcej na temat badań UT-TOFD:
TULA (TOFD Ultra Low Angle)
Głowica TULA jest głowicą podwójną posiadającą 2 kryształy o kącie dachowym, różnym w zależności od typu głowicy. Dzięki takiemu rozwiązaniu istnieje możliwość ogniskowania wiązki ultradźwiękowej na różnych głębokościach. Laboratorium UDT CLDT posiada 3 typy głowic TULA: TULA A - bez ogniskowania, TULA B - ogniskującą wiązkę na głębokości 10 mm oraz TULA C - ogniskującą wiązkę na głębokości 25 mm. Nominalna częstotliwość główna to 10 MHz, a szerokość pasma częstotliwości w ujęciu 6 dB spadku, charakterystyczna dla techniki TOFD. Szerokie pasmo częstotliwości zatem, przekłada się na wąski i krótki impuls, a co za tym idzie - poprawę rozdzielczości przestrzennej.
Technika TULA stosowana jest do wykrywania wysokotemperaturowej degradacji wodorowej HTHA (ang. High Temperature Hydrogen Attack), gdzie powstające nieciągłości materiału, mające niewielkie rozmiary (porównywalne z wielkością granic ziaren) nie są możliwe do wykrycia standardowymi technikami ultradźwiękowymi. Głowice TULA można również stosować do wykrywania innych rodzajów nieciągłości.
Badania wykonuje:
Phased Array (UT-PA)
Technika UT-PA (ang. Phased Array) jest rozwinięciem klasycznych badań ultradźwiękowych, które ma na celu zwiększenie szybkości wykonywania badań, jak i ułatwienie interpretacji wskazań. W badaniach techniką UT-PA stosowane są głowice wieloprzetwornikowe, w których każda z głowic elementarnych jest osobno pobudzana do drgań. Operator ma możliwość uformowania wiązki ultradźwiękowej o pożądanym kształcie, kącie załamania, ogniskowaniu. Za pomocą jednej głowicy wieloprzetwornikowej możliwe jest wykonanie kilku skanów. Wskazania prezentowane na ekranie defektoskopu są zbliżone do tych, które są znane z obrazowań medycznych.
Test badania ultradźwiękowego techniką UT-PA
Badania wykonuje:
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Poznaniu
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Warszawie
- Laboratorium badawcze UDT CLDT w Krakowie
Dowiedz się więcej na temat badań UT-PA
Total Focusing Method (UT-TFM)
Technika pełnego ogniskowania UT-TFM (ang. Total Focusing Method) z technologią Phased Array (PA) stwarzają możliwość nadzorowania równoległego pracy przetworników macierzowych, obrazowania 3D i zaawansowanych technik optymalnego ogniskowania. Pozwala to na lepsze określenie rozmiarów nieciągłości, wyraźne wykrycie nawet drobnych wad i ich charakterystyki.
W technice UT-TFM zazwyczaj wykorzystuje się wszystkie przetworniki z głowicy w celu uzyskania najlepszej możliwej wydajności obrazowania. W celu efektywnego ogniskowania wiązki fal objętość badanego materiału powinna znajdować się w obszarze pola bliskiego pola głowicy.
Technika UT-TFM to termin używany do opisania algorytmu, który stosuje obliczone opóźnienia do danych FMC (ang. Full Matrix Capture) w celu skupienia wiązki na wielu punktach w określonym obszarze zainteresowania. Faza obrazowania jest intensywna obliczeniowo, ale nowoczesne systemy są w stanie osiągnąć trwałość obrazowania w czasie zbliżonym do rzeczywistego. Elektroniczne ogniskowanie wiązki z wykorzystaniem głowicy typu Phased Array polega na zbieganiu się wielu czół fal emitowanych z poszczególnych przetworników głowicy w małym obszarze, ognisku, co jest możliwe tylko wewnątrz pola bliskiego głowicy PA. Jednak dzięki temu możliwe jest lepsze określenie rozmiarów nieciągłości, a także wykrywanie wad wzajemnie się zasłaniających.
Badania wykonuje:
Badania materiałowe nieniszczące
Badania materiałowe nieniszczące to grupa badań, które dzięki wykorzystaniu określonego zjawiska fizycznego pozwalają na ocenę danego materiału lub konstrukcji bez naruszenia ich integralności. W laboratoriach UDT CLDT stosowane są:
- Tradycyjne metody badań NDT (VT, PT, MT, UT, RT)
- Zaawansowane badania ultradźwiękowe (UT-TOFD, TULA, UT-PA, UT-TFM)
- Ultradźwiękowe mapowanie korozji
- Zautomatyzowane pomiary grubości
- Radiografia cyfrowa (DR)
- Impulsowe prądy wirowe (PEC)
- Badania struktury metodą replik
- Pomiary naprężeń
- Termowizja
