Eksploatujący, w terminach określonych przepisami przygotowuje urządzenie do badań (zgodnie z wytycznymi zawartymi w instrukcji eksploatacji), w zakresie niezbędnym do ich przeprowadzenia. Urządzenie powinno być przygotowane w sposób zapewniający bezpieczeństwo osób wykonujących badania, należy zapewnić bezpieczny dostęp do badanego urządzenia, odpowiednie oznakowanie oraz wydzielenie stanowiska pracy. Obowiązkiem  eksploatującego jest odpowiednia analiza zagrożeń, na podstawie której podejmuje decyzję czy przygotowanie stanowiska do badania poszczególnych urządzeń do odzysku par paliw będzie wymagać wyłączenia całej stacji, czy też tylko danego odmierzacza, który poddawany jest aktualnie badaniu.

Zastrzega się ustalenie przez inspektora dodatkowych wytycznych dotyczących przygotowania urządzenia do badania np. w zależności od wyboru przez eksploatującego metody badawczej:

• metoda „sucha” – badanie przeprowadzane przy tzw. symulowanym przepływie benzyny przy jednoczesnej rzeczywistej pracy systemu odzysku par paliw,
• metoda „mokra” – badanie przeprowadzane w stanie rzeczywistej pracy odmierzacza tzn. przy rzeczywistym przepływie benzyny.

• Zgłoszenie przez eksploatującego urządzenia do badania w formie pisemnego wniosku skierowanego do właściwego terenowo oddziału UDT.
• Rozpatrzenie wniosku.
• Uzgodnienie ze zgłaszającym szczegółów badania tj.: czasu, miejsca i zakresu badań.
• Przystąpienie do badań okresowych / doraźnych.
• Wystawienie przez inspektora UDT protokołu z badania, a w przypadku badania zakończonego wynikiem negatywnym także wydanie decyzji wstrzymującej eksploatację.
• Wystawienie rachunku i przesłanie do eksploatującego.

Na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 grudnia 2000 roku o dozorze technicznym urządzenia do odzyskiwania par paliw podlegają dozorowi technicznemu w toku ich eksploatacji w zakresie zapewnienia minimalnego poziomu odzyskiwania par paliwa.

Przez definicje „urządzenia do odzyskiwania par paliw” rozumie się urządzenia zainstalowane na stacjach paliw płynnych, służące do odzyskiwania par produktów naftowych I klasy (o temp zapłonu do 21⁰C), ulatniających się podczas ich wydawania do zbiornika pojazdu i przekazujące te pary do zbiornika magazynowego tych produktów lub do odmierzacza paliw płynnych.

Urządzenia do odzyskiwania par paliw objęte są pełną formą dozoru technicznego i w toku eksploatacji podlegają okresowym oraz doraźnym badaniom technicznym.

Badania okresowe przeprowadzane są na wniosek eksploatującego w terminach:

1. raz na rok,
2. raz na trzy lata – w przypadku automatycznych systemów monitorowania urządzeń do odzysku par paliw.

       Automatyczny system monitorowania – system zapewniający:

• wykrywanie usterki w prawidłowym funkcjonowaniu systemu odzyskiwania par paliwa oraz samego systemu monitorowania,
• sygnalizowanie usterki,
• automatyczne zatrzymanie przepływu paliwa z wadliwego odmierzacza paliw płynnych, jeśli usterka nie zostanie naprawiona w ciągu 7 dni.

Doraźne badania techniczne przeprowadzane są:

1. na wniosek eksploatującego celem dopuszczenia do eksploatacji - po uprzednim badaniu zakończonym wynikiem negatywnym,
2. w zależności od doraźnych potrzeb w ramach nadzoru i kontroli przestrzegania przepisów.

• Ustawa z dn. 21 grudnia 2000 roku o dozorze technicznym
• Rozporządzenie Ministra Rozwoju I Finansów z dnia 13 października 2017 r. w sprawie warunków technicznych dozoru technicznego, jakim powinny odpowiadać urządzenia do odzyskiwania par paliwa
• Rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 21 listopada  2005 r. ws warunków  technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi przesyłowe dalekosiężne służące do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie